Warto wybrać margarynę z wielu przyczyn. Ten rodzaj tłuszczu nie tylko dostarcza stałej dawki witamin A, D i E, ale też pozwala na obniżenie poziomu złego cholesterolu we krwi. Co więcej, mogą go stosować osoby cierpiące z powodu chorób układu krążenia czy będące w grupie ryzyka. Margaryna jest wskazana także dla tych, którzy dbają o zachowanie szczupłej sylwetki – jej odmiany mogą bowiem zawierać zdecydowanie mniejsze ilości tłuszczu niż masło.

Margaryna powstaje w procesie utwardzania olejów roślinnych, w tym oleju słonecznikowego. Oleje roślinne są jednym z filarów jednego z najzdrowszych sposobów odżywiania na świecie- diety śródziemnomorskiej. Zdecydowaną zaletą tego rodzaju tłuszczy jest fakt, iż zawierają one głównie nienasycone kwasy tłuszczowe, oddziałujące korzystnie na organizm, w przeciwieństwie do kwasów nasyconych. Jednonasycone kwasy nie tylko mają właściwości obniżające stężenie cholesterolu we krwi, ale też wpływają na wzrost tzw. dobrego cholesterolu (HDL), który może przeciwdziałać niedokrwienności serca, nadciśnieniu czy miażdżycy. Oleje roślinne – w tym słonecznikowy – są zatem wskazane jako składnik diety dla osób cierpiących np. na cukrzycę typu 2 (powodowaną z reguły przez otyłość).

Właściwości oleju słonecznikowego.

Co ciekawe, olej słonecznikowy posiada składniki bardzo korzystnie wpływające na urodę – zawartość witaminy E (tzw. „witaminy młodości”) jest w nim najwyższa spośród tłuszczy. Dzięki temu składnikowi można zapewnić sobie nieco jędrniejszą skórę – oczywiście, bez rewelacji. Dla uzyskania spektakularnych efektów konieczne jest jednak skorzystanie z usług gabinetu medycyny estetycznej bądź chirurga- plastyka. Jednak stosowanie oleju słonecznikowego może być pomocne w przypadku przesuszonej czy nieestetycznie złuszczającej się skóry. Olej słonecznikowy w procesie przygotowywania potraw najlepiej jest użytkować na zimno. Zawiera on bowiem wysoki procent kwasów tłuszczowych omega-6, przy niewielkim udziale kwasów omega-3. Dlatego też oleju słonecznikowego nie powinno się stosować do smażenia – podczas tego procesu bowiem olej nabiera szkodliwych właściwości (zaznaczmy jednak, tylko, gdy osiągnie niebezpiecznie wysoką temperaturę). Niewiele z nas zdaje sobie sprawę, że aby olej słonecznikowy zachowywał swoją pierwotną konsystencję oraz cechy, trzeba go przechowywać w odpowiednich warunkach. Najlepiej jest korzystać ze szklanego pojemnika. Olej dobrze trzymać w pomieszczeniu nienasłoneczniowym, w stosunkowo niskiej temperaturze (do 10 stopni Celsjusza). Trwałość tego produktu jest zależna od warunków i może obejmować od 3 do nawet 6 miesięcy.

Jak powstaje olej słonecznikowy?

Olej słonecznikowy w polskiej kuchni jest niezwykle popularny od lat. Czy słusznie? Przekonajmy się. Olej ten tłoczony jest z ziaren słonecznika, posiada w składzie nie tylko wysoką zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych, ale także witaminę E – korzystną dla zdrowia, jak i urody. Kwas linolowy to jednak najważniejszy komponent oleju słonecznikowego. Nie może być on wytwarzany przez organizm, a więc konieczne jest dostarczanie go wraz z pożywieniem. Olej słonecznikowy jest zaliczany do tzw. dobrych tłuszczów, jego składniki chronią komórki organizmu przed utlenianiem – generującym niekorzystne procesy. Margaryny powstające na bazie oleju słonecznikowego stanowią zatem produkt wartościowy. Jak sama nazwa wskazuje, olej słonecznikowy powstaje z ziaren słonecznika – powszechnie występującej w naszym klimacie rośliny oleistej. Techniki wykorzystywane przy produkcji obejmują tłoczenie na zimno oraz rafinację. Produkt wykorzystuje się do przyrządzania potraw – nie tylko na ciepło, ale i na zimno. Co jednak niezwykle istotne – oleju słonecznikowego (i produkowanych na jego bazie margaryn) nie należy podgrzewać do wyższej niż 100 stopni Cesjusza temperatury, aby nie stracił swoich wyjątkowych właściwości.